معاینات پدیکلوز – قسمت اول (از تجربیات مراقب سلامت)
همان طور که مراقبین سلامت عزیز و مربیان بهداشت گرامی مستحضر هستید، تحصیلات آکادمیک در رابطه با رشته های کاری و شغلی مخصوصا رشته بهداشت مدارس، بسیار مهم و مبرهن است، اما از اهمیت “تجربه” و کار در محیط مدرسه نمی توان غافل بود، از همین رو تیم بهداشتی ها تصمیم گرفته است که از تجربیات همکاران در محیط مدرسه و مواجهه با حوادث و اتفاقات و اقدامات انجام شده، استفاده کرده و در این سایت جهت استفاده سایر همکاران قرار دهیم.
لازم به ذکر است که این تجربیات ممکن است تجربه نادرست یا ناخوشایندی باشد که درج آن در این سایت به منزله ی تایید آن اقدام یا رفتار نمی باشد بلکه به نام تجربه منفی و درس گرفتن از آن در اختیار شما عزیزان قرار می گیرد.
معاینات پدیکلوز
از تجربیات مراقب سلامت
معاینات پدیکلوز (از تجربیات سرکار خانم حمیده خردی راد مراقب سلامت تبریز)
نوشته های زیر تجربیات من از چندین سال خدمت در سمت مربی بهداشت مدارس در دبستانهای دخترانه و پسرانه است . من تجربیات و آموخته های ناچیزم رو بدون هیچ ادعایی بیان می کنم . ممکن است درست باشند و ممکن است روشی که من به کار برده ام اشتباه بوده باشد. همکاران گرامی ، اگر روشی را می دانید که بهتر از روشهای گفته شده است ، با جان و دل پذیرا هستم .
گاهی ما مربیان و کادر مدارس ، در طول خدمتمان ، تجربیاتی رو بدست می آوریم که مانند فوت کوزه گری است .
خیلی باارزش و کارا ،اما در عین حال خیلی کوچک و ریز که ممکن است جز از نظر اهل فن ، به چشم کسی با ارزش نیاید .
در سمت مربی بهداشت ، ممکن است عزیزانی باشند که رشته شان مرتبط نباشد و این نکات کوچک راهگشای این همکاران باشد.
معاینات پدیکلوز (شپش ) یکی از مهمترین وظایف و پر تنش ترین کارها در مدارس است. به همین علت ، من در جلسه ی اولی که با مدیر دارم به اونها می گم که ، کار من حالت محرمانه داره و من در مورد نام و آمار دانش آموزان مبتلا به پدیکلوز جز به کادر اجرایی مدرسه به کس دیگری جوابگو نخواهم بود، حتی معلم کلاس .
قبل از ورود به کلاس حتما با معلم کلاس هماهنگی لازم را انجام میدهم .
نام چند نفر از کلاس رو به ذهنم می سپارم تا از اون به عنوان ابزاری برای دانستن نام دانش آموزان استفاده کنم .
می دانید که در معاینات پدیکلوز، قسمت پشت گوشها و پس سر دانش آموزان ، دیده می شود.اما در مدارس پسرانه حتما قسمت جلو و چتری موها دیده شود. ( چون به دلیل بعضی مدل موها مثل مدلهای دیزلی و آلمانی شپش قسمتهای جلوی موها را آلوده می کند چون قسمت پشت گوشها و پس سر خیلی موها تراشیده شده و شپش نمی تواند در روی مو قرار بگیرد به همین علت قسمت جلوی موها را آلوده می کند.
حتما در معاینات پدیکلوز از دستکش یک بار مصرف نایلونی استفاده کنید.
اگر دانش آموز رشک داشت حتما دستکش را بیرون بیاندازید. اگر احساس کردید دانش آموز در سر ، جوش دارد و یا مشکلات دیگر پوستی ، یا شوره ی سر شدید یا حمام نرفته ، حتما دستکش را تعویض نمایید.
اگر موها تمیز بود، هر ۳ نفر یک بار دستکش را تعویض نمایید.
اگر موهای دانش آموزی رشک داشت ، نباید بگویید برو در گوشه ای از کلاس بایست ، این بدترین روش در معاینه ی پدیکلوز است. ضربه ی روحی و روانی که یک دانش آموز از مسخره شدن از پدیکلوز می خورد ، ممکن است خیلی بیشتر از خود پدیکلوز باشد.
متاسفانه دانش آموزان ، سریع پدیکلوز را بهانه ای برای مسخره کردن دانش آموز مبتلا به پدیکلوز قرار می دهند. به همین علت بهتر است نام دانش آموزان مبتلا ، محرمانه بماند.
در معاینات پدیکلوز و بعد از آن برای دانستن نام دانش آموزی که آلوده است می توان از نکات زیر کمک گرفت:
۱-اگر دانش آموزان در سر جای خود نشسته اند و شما موهایشان را می بینید سعی کنید از روی کتاب یا دفتر یا وسایل دانش آموز که نام و نام خانوادگی رویشان نوشته شده کمک بگیرید.
۲- اگر دانش آموز دارای موهای بلند و به رنگ زیبایی است می توانید بپرسید چه قدر موهات قشنگه ! اسمت چیه ؟
دانش آموز آلوده و دانش آموزان دیگر حواسشان به زیبایی مو جلب خواهد شدو دانش آموز مبتلا نامش رو به شما خواهد گفت .
نامش را به خاطر بسپارید امابلافاصله در دفترتان یادداشت نکنید چون دیگران و معلم کلاس متوجه می شوند که شما نام دانش آموز آلوده را نوشته اید.
۳- اگر دانش آموز دارای عینک یا سمعک یا گل سر زیبایی بود در مورد آنها از او سوال کنید و سپس نامش رو بپرسید. تا حواس بچه ها به عینک و… جلب شود . یا بپرسید : بچه ها توی کلاس دیگه کیا عینک می زنن ؟ و وقتی بچه ها نام ها را می گویند حواستان به نام دانش آموز مبتلا به پدیکلوز باشد.
۴- گاهی می توانید از نام و نام خانوادگی که از لیست کلاس می دانیدیا نام ساختگی از خودتان ، را بگویید، مثلا بگویید: تو زهرا صادقی هستی؟ در اینجا دانش آموز نام و نام خانوادگی خودش را خواهد گفت.
۵- در کلاس ، نام دانش آموزان غائب را بپرسید و یادداشت کنید تا جلسه ی بعد که در مدرسه هستید در زنگ تفریح آن دانش آموزان غائب را ببینید. تا سهل انگاری شما باعث شیوع پدیکلوز در مدارس نشود.
می توانید یک پمفلت آموزشی تهیه کنید و در انتهای پمفلت ، جایی را برای نوشتن نام و نام خانوادگی دانش آموز مبتلا به پدیکلوز بگذارید. و برای اولیا بنویسید که در تاریخ ….. موهای دانش آموز…… دیده شد و احتمالا مبتلا به پدیکلوز هستن و باید اقدامات بالا را انجام بدهند. در جلسه ی آینده در تاریخ …… دوباره موهای دانش آموز دیده می شود و اگر موها دوباره آلوده بود ، باید دانش آموز به منزل برگردد.
در صورتی که این پست برای شما مفید و قابل استفاده بود، زنجیره ی محبت را با انجام یک کار مثبت ادامه دهید. بطور مثال:
کاشتن یک گل
کمک به یک دانش اموز
جمع کردن زباله از طبیعت
آب دادن به گل ها
بخشیدن آن هایی که باعث آزارمان شدند
بخشیدن خودمان
لبخند زدن به کودکان و سالمندان
و…
دیدگاه ها