معاینات پدیکلوز – قسمت دوم (از تجربیات مراقب سلامت)
همان طور که مراقبین سلامت عزیز و مربیان بهداشت گرامی مستحضر هستید، تحصیلات آکادمیک در رابطه با رشته های کاری و شغلی مخصوصا رشته بهداشت مدارس، بسیار مهم و مبرهن است، اما از اهمیت “تجربه” و کار در محیط مدرسه نمی توان غافل بود، از همین رو تیم بهداشتی ها تصمیم گرفته است که از تجربیات همکاران در محیط مدرسه و مواجهه با حوادث و اتفاقات و اقدامات انجام شده، استفاده کرده و در این سایت جهت استفاده سایر همکاران قرار دهیم.
لازم به ذکر است که این تجربیات ممکن است تجربه نادرست یا ناخوشایندی باشد که درج آن در این سایت به منزله ی تایید آن اقدام یا رفتار نمی باشد بلکه به نام تجربه منفی و درس گرفتن از آن در اختیار شما عزیزان قرار می گیرد.
معاینات پدیکلوز
قسمت دوم
معاینات پدیکلوز (از تجربیات سرکار خانم حمیده خردی راد مراقب سلامت تبریز)
وقتی به اولیا اطلاع داد ه می شود که فرزندشان مبتلا به پدیکلوز می باشد، ممکن است ۲ رفتار متفاوت داشته باشند.
۱- عده ای از قبل اطلاع داشتن و یا اینکه مدتها فرزندشان پدیکلوز داشته و اولیا مسیر بی خیالی طی می کنند.
۲- اولیا برای اولین بار است که می فهمند فرزندشان به پدیکلوز مبتلاست و جا می خورند. خیلی ناراحت و پریشان می شوند. گریه می کنند . می گویند: آبرویشان ممکن است برود. و…..
برخورد مربی بهداشت با هر یک از این اولیا باید متفاوت باشد.
۱- در برخورد با اولیا دسته ی اول باید مربی خیلی قاطع و محکم بگوید: پمفلتی را که میدهم باید مو به مو اجرا کنی. با هماهنگی با معاون آموزشی ، یک روز به دانش آموز مبتلا به پدیکلوز ، تعطیلی اجباری بدهیم تا اولیا کمی متوجه اهمیت موضوع شوند. یا اینکه در پشت تلفن به اولیایی( که چندین بار است که فرزندشان به پدیکلوز مبتلاست و اولیا در پی درمان نیستند. ) می گوییم: فرزندتان خارج از کلاس ایستاده . شامپوی ضد شپش را خریده و به مدرسه بیاورید و بعد از اینکه به مربی بهداشت ، شامپو را نشان دادید ، فرزندتان را ببرید.
دو روز دیگر دوباره موهای فرزندتان دیده می شود اگر دوباره آلودگی داشت باید فرزندتان به منزل برگردد.
۲- دسته دوم اولیایی که خیلی ناراحت و مشوش می شوند. باید به این اولیا گفته شود: این یک بیماری ساده مثل سرما خوردگی است. ممکن است هر کسی به آن مبتلا شود. ناراحتی و غصه ندارد با یک شامپوی ساده از بین می رود.
در درمان پدیکلوز ، برای راحتی اولیا و دانش آموزان و درمان سریعتر و راحتتر بهتر است در پسران مبتلا به پدیکلوز ، موها از ته تراشیده شود.
اما هیچ وقت هیچ وقت ، در دختران نباید موهای سر از ته تراشیده شود چون دختران ممکن است به علت تراشیده شدن موهایشان دچار ضربه ی روحی شوند.
باید پمفلت آموزشی یا نامه ای که برای پدیکلوز دانش آموز مبتلا ، به وی داده می شود از طرف معاون آموزشی یا دفتر دار داده شود و گفته شود : پرونده تان ناقص است و مدارک مورد نیاز را در نامه نوشتیم . نامه را فقط پدر یا مادرتان باز کنند و خودتان باز نکنید.
چون گاهی دانش آموز در حضور دوستانش ، نامه را باز می کند و سپس مورد بی مهری همان دوستش قرار می گیرد. اگر نامه از طرف مربی بهداشت به دانش آموز مبتلا داده شود ، سریع دانش آموزان دیگر می فهمند که در کلاس ، چه کسی پدیکلوز دارد
قسمت اول این تجربه را از لینک زیر ببینید:
معاینات پدیکلوز (از تجربیات مراقب سلامت ) قسمت اول
در صورتی که این پست برای شما مفید و قابل استفاده بود، زنجیره ی محبت را با انجام یک کار مثبت ادامه دهید. بطور مثال:
کاشتن یک گل
کمک به یک دانش اموز
جمع کردن زباله از طبیعت
آب دادن به گل ها
بخشیدن آن هایی که باعث آزارمان شدند
بخشیدن خودمان
لبخند زدن به کودکان و سالمندان
و…
دیدگاه ها