تجربه مراقب سلامت (ضرب دیدگی صورت و گونه دانش آموز)
همان طور که مراقبین سلامت عزیز و مربیان بهداشت گرامی مستحضر هستید، تحصیلات آکادمیک در رابطه با رشته های کاری و شغلی مخصوصا رشته بهداشت مدارس، بسیار مهم و مبرهن است، اما از اهمیت “تجربه” و کار در محیط مدرسه نمی توان غافل بود، از همین رو تیم بهداشتی ها تصمیم گرفته است که از تجربیات همکاران در محیط مدرسه و مواجهه با حوادث و اتفاقات و اقدامات انجام شده، استفاده کرده و در این سایت جهت استفاده سایر همکاران قرار دهیم.
لازم به ذکر است که این تجربیات ممکن است تجربه نادرست یا نا خوشایندی باشد که درج آن در این سایت به منزله ی تایید آن اقدام یا رفتار نمی باشد بلکه به نام تجربه منفی و درس گرفتن از آن در اختیار شما عزیزان قرار می گیرد
تجربیات مراقب سلامت
ضرب دیدگی صورت و گونه دانش آموز (از تجربیات سرکار خانم پیروزی مراقب سلامت فعال استان کهکلویه و بویراحمد شهرستان لنده)
روزی مدریر مدرسه مشکل داشتند وبنده اون روزجاشون مدرسه بودم مدرسه پسرانه ابتدایی دو طبقه بود زنگ تفریح سر یکی از بچه ها محکم به صورت (گونه چپ نزدیک چشم) یکی دیگه از بچه ها می خوره در اون لحظه سریعتر زنگ کلاس رو زدم و به کمک سرایدار بقیه بچه ها را فرستادم کلاس و دانش اموزی که صورت شون آسیب دیده بود رو با خودم بردم دفتر، گونه دانش اموز خیلی سریع قرمز و ورم کرد ضمن حفظ خونسردی و آرامش دادن به دانش آموز، کیسه یخ را آوردم ومرتب روی محل ضربه فرار می دادم، این اتفاق حدود ساعت ده صبح رخ داده بود و با توجه به اینکه این دانش اموز بیش فعالی و اضطراب داشت از طرفی پدر و مادرش از هم جداشده بودند و مادرشون بسیار حساس و یه کم مشکل عصبی داشت برای همین ضرب دیدگی گفتم باید مادرش رو در جریان بزاریم و حدود یک ساعت ما تقریبا ده بار زنگ زدیم تا مادرش بعد از بیست دقیقه در مدرسه حضورپیدا کرد دانش اموز به شدت ترسیده بود و می گفت به مادرم زنگ نزنید! صبحانه هم نخورده بود و از شدت استرس رنگ شون کاملا پریده بود دنش اموز رو آروم کردم و مرتب کیسه یخ رو می گذاشتم و برمی داشتم رو قسمتی که ورم داشت و چون بچه ترسیده بود هیچ خوراکی با اصرار بهش ندادیم چون تو اون شرایط استرس و ترس، خوردن لقمه… میتونست باعث تهوع و دل دردبشه وقتی مادرشون رسید نگاه به بچه کرد و گفت مامان چیزی نیست برو سرکلاس! با اینکه مادرش از من خوشش نمیومد حتی سلام هم نکرد اما من پیششون وایسادم و ضمن توضیح اتفاقی که افتاده بود خواهش کردم که دانش اموز رو به منزل ببرند تا استراحت کنند چون به شدت ترسیده بود و خواستم ازشون تا ۲۴ تا ۴۸ ساعت کیسه یخ بزارید رو صورتشون تا ورم کمتر بشه و چون ضربه نزدیک چشم هست حتما دکتر ببرید تا بررسی بشه و مادرشم قبول کرد و رفت تا اینکه یکی دو روز بعد که به همون مدرسه رفتم از دیدن صورت بچه غافلگیر شدم و با خودم گفتم مگه میشه یه ضرب دیدگی ساده صورت بچه رو به این شکل درآورده باشه؟!!! کل دور چشم بچه و گونه اون به شدت سیاه و کبود و ورم کرده بود و چشم بچه پر از خون بو دیعنی شبیه کسی که تصادف بکنه و ضربه شدیدی به چشمش وارد بشه بعد از بررسی موضوع متوجه شدیم که مادرش ادانش آموز رو دکتر نبرده بود و شروع کرده بود به گذاشتن چیزای داغ مثل نیمرو که بدون روغن درست شده بود یا نان سفت بدون روغن… گذاشته بودند روی صورت بچه و بعد از اینکه ورم بیشتر شد و خون وارد چشم بچه شد اون موقع به پزشک مراجعه کرد که دکتر گفتن دیر اومدی و باید همون موقع میو مدی چون استخوان گونه بچه ترک برداشته، و ایشون با توجه به سهل انگاری خودشون به اداره اموزش وپرورش مراجعه کردند که مربی بهداشت و مدیر(که حضورنداشت) دیر به من زنگ زدند و من نتونستم بچه م رو زودتر ببرم دکتر!
و من مونده بودم که چی بگم، و متاسف بودم که چرا همون لحظه به کارشناس اداره و مدیر که مرخصی بودند زنگ نزدم چرا از مادر دانش اموز نخواستم صورتجلسه ای رو امضا کنه که توش نوشته باشه در این تاریخ و ساعت در مدرسه حضور داشت چرا بعد از رفتن دانش اموز پیگیر حال دانش اموز نشدم و خواهش کنم اونو ببرند دکتر (هرچندوظیفه من نبود) ولی این اتفاق برای من تجربه ای شد تا برای هر اتفاق کوچکی خصوصا دانش اموزان خاص حتما صورتجلسه ای دقیق بنویسم و به امضای بقیه همکاران و حتی اولیا برسونم و موارد خاص رو حتی در مورد حوادث کوچک در سریع ترین زمان ممکن به کارشناس اداره اطلاع بدم و هرگز ازکنار حوادث ساده و کوچک به راحتی نگذرم.
تجربه مراقب سلامت ضرب دیدگی صورت
همانطور که تجربه این همکار بزرگوار را خواندید، گاهی تجربیات تلخ هم می توانند بسیار ارزشمند باشند چرا که درس های خوبی از آن یاد میگیریم. لازم به ذکر است که در صورت مشاهده هر گونه اتفاقی هم زمان (به کمک سایر کارکنان مدرسه اعم از مدیر، معاون و… ) هم به والدین و هم به اورژانس زنگ بزنیم، صورتجلسه ای تنظیم کرده و به رویت و امضای والدین و اورژانس برسانیم. تا آمدن اورژانس تا جایی که می توانیم در حفظ آرامش و بهبود وضعیت دانش آموز بکوشیم.
دیدگاه ها